Ułatwienia dostępu

ZASŁYSZANE/HEARD 2

– Nie wejdziecie! – Eee tam… najwyżej staniemy jak sardynki w puszce… zasłyszane przed spektaklem Łotewskiej Akademii Kultury – You can’t enter! – Eeeh…. We can…We will stand like sardines in a tin… heard before the performance of Latvian Academy of Culture   – Miło tak po wczorajszych ciężarach obejrzeć taki chillout na trawce… zasłyszane … Dowiedz się więcej

OKTET MARIONETEK/OCTET OF MARIONETTES

OKTET MARIONETEK Spektakl zaprezentowany przez studentki trzeciego roku Państwowej Wyższej Szkoły Muzyki i Sztuk Scenicznych w Stuttgarcie przenosi widzów w świat specyficznej poetyki z elementami makabreski. Główną rolę odgrywają własnoręcznie wykonane przez artystów osobliwe marionetki o zdeformowanych twarzach i karykaturalnych dłoniach, efektownie prezentujące się w nieco mrocznych, ale też baśniowych strojach z powłóczystymi pelerynami i licznymi … Dowiedz się więcej

Dziady po Białoszewskim

Czego potrzebujesz duszeczko?   Każdy zna chyba drugą część  Dziadów Adama Mickiewicza, w której to ludzie przywołują duchy zmarłych, by spełniając ich prośby, pomóc im w końcu trafić do nieba. Podobnie w spektaklu Anny Retoruk, przyjaciele niezwykłego artysty, Mirona Białoszewskiego, zbierając się w jego pustym już mieszkaniu i wspominając go, sprawiają że ożywa. Może lepiej … Dowiedz się więcej

Hamlet

BIT CZY NIE BIT? Kolejny spektakl drugiego dnia festiwalu, podczas  którego mamy okazję obserwować zmagania twórców z klasyką. Tym razem na nowo odczytany został stratfordzki mistrz – William Shakespeare. Jeden z jego najbardziej znanych dramatów – „Hamlet” – wzięli na warsztat aktorzy słowackiego teatru wędrownego Túlave Divadlo i stworzyli spektakl „Hamlet albo odnaleziona czaszka”. Czwórka … Dowiedz się więcej

Miłość, nie przestawaj/Love, don’t stop

PIĘKNO PRZEZ DZIURKĘ OD KLUCZA Spektakl Miłość, nie przestawaj Puppet and Object Theatre Troupe 459 wyróżnia przede wszystkim intymna więź z odbiorcą. Świadomość, że wchodzący na salę widz jako jedyny ma okazję obserwować coś tak unikatowego, sprawia, że przez chwilę czuje się kimś wyjątkowym. Miłość jest tu ukazana w wielu formach – poczynając od małych … Dowiedz się więcej

Nowi/Freshmen

KRÓTKI POKAZ FORMY   Etiudy w wykonaniu studentów pierwszego roku Łotewskiej Akademii Kultury czarują różnorodnością środków wyrazu, bogactwem i plastycznością formy. Od gry lalką i pacynką, przez malowanie ruchomego obrazu elastyczną gąbką i niebanalne wykorzystanie sznura, po zjawiskowo zsynchronizowaną animację dłoni – każdy element zostaje powołany do życia z ogromną precyzją, kreując rzeczywistość w sposób … Dowiedz się więcej

U PANIEN MORTЀES/MISSES MORTЀES

ŚMIERĆ W SZUFLADZIE   Czy śmierć potrafi tańczyć? Ależ tak! I w tańcu oswaja ze sobą. Zapoczątkowany w późnym średniowieczu motyw danse macabre drugą młodość przeżywa w baroku. I właśnie w barokowej odsłonie prezentują nam się Panny Śmierć. Trzy studentki Wydziału Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku, zainspirowane animacją Patrice’a Leconte’a pt. Sklep dla Samobójców, ubrane w … Dowiedz się więcej

Kaczątko/Duckling

Czy po Odrze pływają łabędzie? Jan Christian Andersen i jego bajkowi bohaterowie inspirowali twórców nie tylko filmowych, ale również teatralnych. W ostatnich latach, po jego utwory sięgano bardzo często, starając się odczytać je na nowo i odnaleźć w nich coś, co poruszy współczesnego widza. Grupa studentów wrocławskiego wydziału lalkarskiego krakowskiej PWST postanowiła zmierzyć się, w … Dowiedz się więcej

Cienie zapomnianych przodków/Shadows of Forgotten Ancestors

BYLI SOBIE HUCULI   Szkolny teatr z Kijowa przywiózł piękny, poetycki spektakl na motywach ludowych, poświęcony zanikającej już kulturze huculskiej, która jest też w dużej mierze częścią kultury polskiej. Jego głównym walorem wydaje się autentyczność. Wszystko jest w nim autentyczne, nawet minimalistyczna scenografia, przedstawiająca las czy naturę, z którą tak bardzo zżyte były ludy Hucułów, … Dowiedz się więcej

Dudapaiva

Od-ślepianie Dudy Paivy   Spektakl Dudy Paivy Ślepy rozpoczęła krótka improwizacja z udziałem białostockich studentów, którzy wcielili się w role zgromadzonych w poczekalni pacjentów. Artysta nawiązuje z nimi dialog; przedstawia zarys fabularny (punktem wyjścia jest choroba, która w dzieciństwie oślepiła go i oszpeciła) i pozwala, by przez chwilę akcja toczyła się jakby „sama”, we własnym … Dowiedz się więcej