Fiku Miku na patyku
W trzyczęściowym spektaklu „Kukły” studenci drugiego roku Akademii Teatralnej w Białymstoku prezentują w pełnej okazałości swój warsztat lalkarski.
„Słodka pokusa”, pierwsza część pokazu, to urocza i zabawna etiuda, w której aktorzy wykorzystują rzadko spotykaną technikę animacji. Aktorka wciela się w postać dziecka, które próbuje oprzeć się
zakazanym owocom. Jednak użycza mu jedynie twarzy, a jej mimika doskonale odzwierciedla infantylną stylizację. Tułów postaci należy do szmacianej lalki, której kończynami kieruje druga studentka.
Kolejny etap przedstawienia jest zainspirowany kabaretowym filmem „Monty Python i Święty Graal”. Do akcji wkraczają kukły, a właściwie tłum kukieł, które w szyderczym tonie prezentują poszukiwania króla Artura. Niekiedy czarny parawan zostaje urozmaicony ruchomym elementem martwej natury, a jego płachty umożliwiają nawet odtworzenie burzowej pogody.
Ostatnia część spektaklu, nieco mniej efektowna i absorbująca – w porównaniu do poprzednich, bazuje na skeczach kabaretu „Potem”. Aktorzy ponownie posługują się kukłami, lecz tym razem są one wykonane głównie z tektury, a konstrukcja jednej z lalek – szeryfa to nic innego jak kartonowe pudło przymocowane do patyka, co w tym przypadku całkowicie spełnia swoją rolę. W ostatnim epizodzie na szczególną aprobatę zasługuje sztuka operowania głosem aktorów, dzięki której
skromne kukły zyskują wyrazisty charakter.
Lalki są sterowane w tak zręczny sposób, że przedstawione historie schodzą na dalszy plan, będąc jedynie pretekstem do zaprezentowania umiejętności technicznych. Jest to popis zręczności młodych aktorów na nie byle patyku…
Gabriela Potęga
Sticky games
In three- part performance entitled “Stick puppets”, the 2nd year students of Theatre Academy in Bialystok present their animations skills.
”Sweet temptation”, the first part of the show, a charming and funny etude, in which actors use rarely seen technique of animation. The actress plays the character of a child, who tries to resist from trying the forbidden fruit. But what she gives to a puppet is only her face, and her mimics perfectly reflects infantile stylizationof the presentation. The body of the character belongs to a rag-puppet and her legs and arms are animated by a second student.
The next part of the presentation is inspired by “Monty Python and Holy Graal” film. Stick puppets , or perhaps I should write a crowd of them, enter a game – their aim is to find King Arthur. Sometimes black screen is diversified by the moving elements of dead nature, and its construction allows to create a climate of a stormy weather.
The last part of the presentation, less effective and absorbing in comparison to the previous ones, is based on “Potem” Cabaret sketches. The actors still use stick puppets, but this time they are made most from cardboard, eg. a construction of sheriff puppet is nothing else but cardboard fastened to a stick. In the last episode, the way the actors use their voice to make puppets more distinct should be praised.
Puppets are animated so skillfully that the presented stories seem to be only a pretext to show students’ abilities and talents in the sphere of animation. It shows they can play sticky games.
Gabriela Potęga
